Pupillen houden hoofd koel bij turbulente competitie
Flitsende estafettes, vliegensvlugge (eind)sprints en knallend verre/hoge afstanden: met trots kijken we terug op de prestaties van onze pupillen bij de competitie op 1 juni. Dat het lukte om zulke prachtige resultaten neer te zetten, mag oprecht een wonder genoemd worden. De omstandigheden en voorbereiding waren uitdagend. Zo vielen de trainingen in de week voor de wedstrijd bijna allemaal letterlijk in het water, hadden we pas een dag voor de wedstrijd een tijdschema, waren onze atleten willekeurig over 18 groepen verdeeld waardoor iedereen overal en nergens tegelijk moest zijn en was het op de dag zelf flink behelpen met 10 ziekmeldingen, een wachtrij van ruim 15 minuten bij de toiletten, wegafsluitingen en files onderweg naar de baan, ontbrekende atleten op startlijsten en samenvallende onderdelen. Onze pupillen hielden het hoofd koel en zetten hun beste beentje voor. Wat zijn er mooie resultaten neergezet en wat zijn er veel punten gehaald voor het ploegenklassement. Wauw.
Volgens het weerbericht zou het competitieweekend een stuk zonniger verlopen dan de dagen ervoor. Nu kon het ook niet veel natter dan tijdens de trainingen op maandag en dinsdag, maar echt zomers werd het tijdens de wedstrijd op 1 juni niet. Dreigende wolken hingen de hele dag boven de atletiekbaan. Na vier keer regen op rij bij de afgelopen vier competitiewedstrijden zijn onze pupillen wel wat gewend. Nog harder dan de wind liepen we de estafettes. Geen vallend stokje hebben we gezien. Wel een valpartij bij de U9 meisjes, maar Bente wist al schuivend over de baan het stokje door te geven. Petje af!
Sowieso waren de prestaties indrukwekkend. Op 1 serie na ging iedere overwinning op de 4x40 meter naar Startbaan. Telkens gebeurde dat met minimaal 2 volle seconden voorsprong. Het oefenen tijdens de training heeft echt geholpen. Of waren het de aanmoedigingen van het publiek dat ondanks de wegafsluitingen en files toch massaal naar de wedstrijd was gekomen? Een speciaal compliment is op z’n plaats voor Aiden bij de U9 die eigenlijk niet mee kon doen, maar alleen voor estafette toch naar Amsterdam kwam om het team te steunen.
Waar de estafette normaalgesproken het meest hectische moment van de dag is, moest dat bij deze wedstrijd nog komen. Niet in 6 groepen, maar in 10 groepen gingen onze U8, U9- en U10-atleten uit elkaar. Overal werd tegelijkertijd gesprongen, geworpen of gesprint. En hoe! Op atletiek.nu is het lijstje met persoonlijke records bijna ontelbaar lang. Extra knap is dat onze pupillen dat grotendeels zonder aanwijzingen van hun trainers deden. Die werden namelijk, tegen alle wedstrijdregels in, zonder pardon aan de kant gezet door de wedstrijdleiding.
De mooie uitslagen op de meerkamp smaakten naar meer. Echt indrukwekkend werd het bij de afsluitende lange afstand. In alle categorieën zagen we onze atleten in blauw-wit brutaal de leiding nemen. Dat gaf ook de andere atleten vleugels. De eindsprint van Roemer bij de U8 was indrukwekkend, maar helaas net niet genoeg voor de overwinning. Datzelfde overkwam Josephine bij de U9. Voor Anna bij de U8 en Tyrus bij de U9 was er wel een gouden medaille. Als er een pechprijs zou worden uitgereikt, zou die zeker voor Willem zijn die door een valpartij niet verder kwam dan de start. Oudere broer Koen leek dat weg te kunnen spoelen met een gewaagde aanval op de 1000 meter. Uiteindelijk moest hij de overwinning bij de U10 laten aan Robert die een indrukwekkende 3:38 op de klok zette. Bij de meisjes zat Mae daar, ondanks onsportief te zijn gehinderd, maar een paar seconden boven en greep nét naast een clubrecord.
In de middag mochten ook de U11 en U12 aan hun meerkamp beginnen. Voor de U11 betekende dat het zenuwslopende hoogspringen, maar ook lekker rammen met balwerpen. Sara en Kiki stegen tot een prachtige 1,10 meter, terwijl Elin bewees niet alleen met kogelstoten enorm te kunnen uithalen, maar ook met balwerpen: de winnende worp was maar liefst 5 meter verder dan de rest. Bij de jongens werd het letterlijke hoogtepunt van de wedstrijd plotseling de nek omgedraaid. Jasper en Dirk waren onderweg naar 1,20 meter toen zij halsoverkop richting sprint gestuurd werden. Volledig uit de hoogspringwedstrijd gehaald, zat er daarna geen succesvolle sprong meer in. Een blamage van de wedstrijdleiding die tegen alle reglementen in de hoogspringwedstrijd onderbrak. Gelukkig weerhield het de mannen niet van het volledig wit-blauw kleuren van het podium op de meerkamp. Iets wat de meisjes bij de U11 op de 1000 meter voor elkaar kregen.
Bij de U12 maakten Inke en Sofia er een spannende onderlinge strijd van om de meerkampwinst met slechts verschillen van honderdsten op de sprint en centimeters bij het kogelstoten. Op de lange afstand was Eva een klasse apart met een tijd die niet alleen goed was voor de winst bij de U12-meisjes, maar ook sneller dan alle Startbaanjongens terwijl ook zij zich in de medailles liepen.
Zo gingen we met een vrachtlading persoonlijke records, een bak vol medailles, mooie herinneringen en wijze ervaringen terug naar huis. Dank ook aan de 6 juryleden en scheidsrechter van Startbaan die hebben meegeholpen en natuurlijk dank aan de vrijwilligers van Startbaans tijdwaarneming die de hele dag secuur iedere finishfoto beoordeelden. De volgende competitie is op 6 juli bij Startbaan. Dan gaan we er een prachtige thuiswedstrijd van maken. Doet iedereen weer mee? De inschrijflijsten hangen op het pupillenbord in het clubhuis.