In Utrecht hebben ze een bijzondere atletiekhal. Het lijkt op een grote gymzaal, maar je kan er wel op spikes lopen, een startblok neerzetten of verspringen in een echte zandbak. Gewapend met gloednieuwe speciale gymzaalpuntjes voor de spikes begon Lars bij de B-pupillen aan het hoogspringen. Een onderdeel dat we wel trainen, maar nog niet eerder op een wedstrijd gedaan hadden. Het was eerst even wennen. Waar begin je? Hoe groot zijn je passen? Waar zet je af? Wat doe je in de lucht? Iedere sprong ging het soepeler en beter. Langzaam zagen we de groep van 18 jongens steeds kleiner worden tot we met z’n zessen over waren op een hoogte van 1,05. De lat ligt dan op schouderhoogte. Met een enorm krachtige afzet vloog Lars er zo overheen. Wat een power. De 1,10 meter was daarna nog net iets te hoog gegrepen, maar dit seizoen gaan we die barrière zeker slechten.



Na het hoogspringen stond opnieuw een technisch ingewikkeld onderdeel op het programma, namelijk kogelstoten. Met balwerpen weten we wel raad, zo hebben we vorig jaar laten zien, maar kogelstoten is toch heel anders. Er zijn vooral veel regeltjes waar je aan moet denken. Kogel in je nek houden. Achter uit de ring stappen. Binnen de balken stoten. En ondertussen ook nog eens zo ver mogelijk proberen te komen. Lars vergat er geen één van en liet ook zien over enorm veel kracht te bezitten. In de eerste poging vloog de kogel al tot 5,60 meter. Daarna gingen in poging 2 alle remmen los. Een afstand van 6,14 meter is waanzinnig ver. Ik kon geen enkel verbeterpuntje meer vinden. In één woord: wauw, wat een uithaal.



Nu kon het rekenen beginnen. De top-3 van het klassement stond superdicht bij elkaar. Eigenlijk gold: wie het snelste is op de sprint, wint de wedstrijd. De sprint was hier 50 meter. Toch een kwart langer dan we gewend zijn. Na een valse start bij de concurrentie, zagen we in de tweede poging een flitsende start bij Lars. Als een raket ging je er vandoor. De laatste 10 meter werden zwaar, de ontspanning verdween, maar de voorsprong bleef. Met 7 punten meer dan de nummer twee en 15 punten meer dan de nummer 3 mochten we de gouden beker ophalen. Een mooie beloning voor een vlekkeloze meerkamp.



Lars, wat een waanzinnig goede meerkamp heb jij neergezet. Bij twee moeilijke onderdelen, die we nog nooit eerder op een wedstrijd deden, zo goed presteren is echt knap. En dan afsluiten met een sprint die je de eerste plek opleverde. Chapeau! Ik ben trots op je. Groetjes, Jesper. En voor wie denkt: ik wil ook wel meedoen aan zo'n indoorwedstrijd: op 17 december is de volgende. De inschrijflijst hangt op het pupillenbord in het clubhuis.