Langverwacht record bij pupillen in Hoorn

Voor sommigen nog met de jetlag in de benen, reisden 4 pupillen van Startbaan af naar Hoorn voor de eerste wedstrijd na de vakantie. Het werd een leerzame wedstrijd voor atleten én coach. En, een langverwacht record werd eindelijk behaald.

A2’sVoor Steven was de wedstrijd een voorproefje van de competitiefinale: hoogspringen, kogelstoten en 60 meter. Hoogspringen is een lastig onderdeel, al helemaal na een lange vakantie. Als trainer kan ik alleen maar trots zijn op de fraaie aanloop, het prachtige holtrekken en de enorme hoogte die ik heb gezien. Dat de lat na een tikje met de hiel veel te vroeg van de staanders viel, gaan we snel vergeten. Maar het leerpunt voor de finale is nu duidelijk. Dat is de grootste winst van vandaag.

Bij de sprint ging het 40 meter lang erg goed. Toen hakte de jetlag er in. Of was het nog spierpijn van de sportieve vakantie? Toch was de tijd netjes onder de 10 seconden en dat geeft vertrouwen. Maar het meeste vertrouwen kwam bij het kogelstoten. “Niets maakt een meester trotser, dan een leerling die hem overstijgt.” Een stoot naar 8,27 meter is waanzinnig ver en ruim 10 centimeter verder dan ik als A2-pupil had staan. Petje af. Het zat er al een tijdje aan te komen. Maar nu is dan toch echt die mijlpaal bereikt. 

Mini’sSibel was voor de vakantie al met sprongen vooruit gegaan. Ook nu zagen we weer een mooie sprong. Bij verspringen wel te verstaan. Drie keer bijna dezelfde afstand springen (2,10; 2,10 en 2,11) is erg knap. Bij het verspringen constateerden we al dat het met de snelheid wel goed zat. Inderdaad, wat een prachtige sprint volgde daarna: een bliksemsnelle start en een rappe eerste 20 meter. De laatste 20 kunnen we nog wel wat op winnen. Komt goed.

De mooiste uithaal van de dag kwam bij het balwerpen. De meetmethode met bordjes was misschien antiek, maar het werkte ook uitstekend als richtpunt. Een worp van ruim 10 meter was het resultaat.

B’sOok voor Lauren en Melody was het programma in Hoorn gelijk aan dat van de finale. Die kunnen we na vandaag met vertrouwen tegemoet zien. Onze grootste troef blijft de sprint. Wat ging het vandaag weer hard. Het lopen op de voorvoeten gaat steeds beter. Dat kon je ook mooi horen op de baan in Hoorn. Het leek wel een holle klankkast.

Na de sprint op naar kogelstoten. Uitgerekend dit onderdeel heb ik niet gezien. Zonde, want jullie hebben waanzinnig ver gestoten. De 6 meter komt in zicht. Ook in zicht is 4 meter bij verspringen. Maar dan moet het afzetvlak wel aan de regels voldoen. Het vlak in Hoorn was 30 centimeter te kort. Helaas daardoor veel ongeldige en voorzichtige sprongen. Leerpuntje voor mij is om de volgende keer gewoon direct na te meten als mijn gevoel zegt dat het niet klopt.

Getergd door de kleine teleurstelling van het verspringen sloten we de dag af met een hele nette 1000 meter. Twee medailles en hele leerzame ervaring rijker keerden we huiswaarts. Nu nog twee weekjes trainen en dan knallen bij de competitiefinale. Groetjes, Jesper.